Myndir frá Grímsvatnagosinu 1998 (18.–27.12.). Gosmökkur rís upp úr gígnum á fyrsta gosdegi og nær um 10 km hæð (hægri). Aðalgígurinn í Grímsvötnum á sjötta gosdegi, 23. desember, með sprengivirkni og nýfallnum snjó yfir gjóskulagi (vinstri).
Gosið í Grímsvötnum (18.-27.12. 1998) ásamt Gjálpargosinu tveimur árum fyrr, markaði upphaf nýs tímabils mikillar gosvirkni í Vatnajökli eftir tæplega 60 ára kyrrð. Á tímabilinu 1938-1996 varð aðeins eitt smágos, í Grímsvötnum 1983. Gosið 1998 varð á um 1,3 km langri gossprungu á suðurjaðri Grímsvatnaöskjunnar, undir Vestari Svíahnjúk. Ís var þunnur á þessu svæði, 30-150 metrar. Gosið fór því nánast beint í gegnum ísinn og myndaði um 10 km háan gosmökk. Hann lækkaði verulega eftir fyrsta gosdag. Gosið stóð í 11 daga. Mestur hluti gosefna var gjóska sem féll á Vatnajökul, verulegur hluti í og við Grímsvötn. Gosið var ekki stórt, rúmmál gosefna í heild er talið hafa verið samsvarað nokkuð undir 0,1 rúmkílómetra af föstu bergi. Ekkert hlaup varð samhliða gosinu, en tiltölulega lítið hlaup varð nokkrum vikum eftir að því lauk.
